Եվրոպական երկրների ղեկավարները՝ սկսած Ֆրանսիայի նախագահից, վերջացրած Գերմանիայի կանցլեր Շոլցով, որոշել են մի առանձնակի հետևողականությամբ ընդգծել Արցախում ինքնորոշման իրավունքի իրացման կարևորությունը:
Դարձյալ նույն կուսակցական խառնակչությունն է․ յուրաքանչյուրը փորձում էայսօրվա վիճակի մեղքը մյուսի վրա գցել։ Գերիշխող մտայնությունը ամեն ինչ 1998-ի հեղաշրջման հետ կապելն է, որից հետո, ի դեպ, տասը տարի Հայաստանում կայուն խաղաղություն էր տիրում։
Կարծում եմ՝ շատ քիչ մարդ է մնացել, ում համար ակնհայտ չէ, որ Ադրբեջանի հարձակումը Սյունիքի վրա, երկու կողմից՝ արևելքից ու արևմոտքից, մինչ հիմա կասեցվել է Իրանի դիրքորոշման արդյունքում:
Այս պատմությունը կարող էի գաղտնի պահել. ոչ մի հերոսական բան չկա դրա մեջ։ Դա մի հրաշալի զավեշտ էր, որ պատահեց արցախյան ողբերգության ամենաթեժ օրերին։
Շուշվա հայ բնակչությունը բռնի տեղահանվել էր քաղաքից։
Այսօրվա Հայաստանը սև արկղ է, որի մեջ և շուրջ ընթանում են ծայրահեղ վտանգավոր պրոցեսներ, որոնք ունեն մեծ պոտենցիալ՝ աղետ բերելու։ Տագնապահարույց ձևակերպումներ են գալիս Ադրբեջանից, Ռուսաստանից, Իրանից, Արևմուտքից։
Ադրբեջանը ակնկալում է, որ Հայաստանը անվերապահորեն ճանաչի Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը։ Իսկ ի՞նչ է իրենից ներկայացնում Ադրբեջանի տարածքը՝ ըստ իրենց Սահմանադրության։
Ռուսաստանը զանգվածաբար դատարկում է քաղաքացիական բնակչությունից Կուրսկի շրջանը։ Ուկրաինայի զորքի առաջխաղացումը թեպետ կասեցվել է, բայց նրանց հաջողվել է մեծ թվով տարածքներ գրավել։ Ռուսական իշխանության համար Կուրսկի շրջանի հսկայական հատված թշնամուն զիջելը մեծ խնդիր չէ, ասում են՝ ժամանակի հարց է, էլի հետ կվերցնեն։